blog

-
dopowiedzenie do raportu w sprawie Pawła M. OP
Myślę, że przydatne będzie pewne analityczne dopowiedzenie do teologicznej części raportu w sprawie Pawła M. OP. Zastrzegam, że bazuję na materiale z raportu. Publikuję rzecz na osobistej stronie, bo to po prostu osobiste dopowiedzenie teologa, poza kontekstami "politycznymi" (w które pociągnęłaby za sobą, niestety, publikacja gdziekolwiek indziej). Będzie zwięźle.
Otóż w części teologicznej raportu wskazane są przykłady aberracji teologicznych Pawła M. OP. Koniecznie - moim zdaniem - trzeba zwrócić uwagę na ich wspólny mianownik. W mojej ocenie jest nim błędne podejście do źródeł teologicznych polegające na odwróceniu ich hierarchii. W miejsce źródeł natchnionych (księgi Pisma Świętego) i nieomylnych (dogmaty), które powinny być punktem wyjścia i kryterium interpretacji wszystkich innych wstawione zostaje indywidualne doświadczenie duchowe. To, co jawi się w przeżyciu uznanym za duchowe (także własnym!) staje się wprost źródłem decydującym i kryterium interpretacji innych źródeł, w tym Pisma i dogmatu. Poszczególne błędy wskazane w raporcie są prostymi konsekwencjami tego odwrócenia.Niestety z ignorowaniem hierarchii źródeł teologicznych mamy obecnie w Kościele w Polsce do czynienia nader często (poczynając od części pobożności ludowej karmionej "objawieniami", po niektóre środowiska związane z nurtem charyzmatycznym). To jest groźne. I każe stawiać pytanie o jakość nauczania hermeneutyki teologicznej w czasie studiów teologicznych (chodzi zwłaszcza o praktyczną umiejętność stosowania jej zasad).
Szerzej o relacji doświadczenia wiary i teologii pisałem przed laty w: Doświadczenie wiary a teologia. Próba wstępnej systematyzacji problematyki, w: Teologia w Polsce 1,1 (2007), s. 37-49 http://www.dogmatyka.pl/TwP/index.php?numer=1,1&str=37-49. Do tego tekstu odsyłam dla szerszego oglądu zagadnienia. -
grzech i zgorszenie
23.05.2019
Notuję, żeby nie zapomnieć.
Grzech i zgorszenie pierwsze: krzywdzenie bezbronnych przez tych, którzy powinni się o nich troszczyć.
Grzech i zgorszenie drugie: niedowierzanie ofiarom (obarczanie ich winą itd.).
Grzech i zgorszenie trzecie: chronienie sprawców, tuszowanie spraw, rozwadnianie odpowiedzialności.
Grzech i zgorszenie czwarte: trzymanie się stanowisk przez przełożonych winnych zaniedbań / współsprawców.
Grzech i zgorszenie piąte: tolerowanie grzechu czwartego. -
synod diecezjalny - eklezjologicznie
Synod diecezjalny to rzeczywistość zdefiniowana w prawie kanonicznym, o wiele jednak trudniejsza do opisania w ramach eklezjologii... -
od charyzmatów do moralności: bardzo krótka historia pewnego dryfu
Dzisiejsza (13.06.2012) godzina czytań proponuje fragment kazania św. Antoniego z Padwy, które świetnie ilustruje pewien proces, charakterystyczny dla zachodniego chrześcijaństwa, którego nadal chyba jesteśmy ofiarami. -
pierwszy wpis (albo tekst programowy)
Wypada chyba zacząć od małego wyjaśnienia. Przede wszystkim: nie jestem pewien, czy pomysł z blogiem jest sensowny i czy zdołam zachować na tyle przyzwoitą częstotliwość wpisów, żeby nazwa „blog” była jeszcze uzasadniona. Życie pokaże.